|  | Door Annelieke
              Dijkstra Patras - Ze
              waren in vorm, tot op het bot gemotiveerd en onvoorstelbaar
              koelbloedig. Zonder ook maar enigszins onder de indruk te zijn van
              de hooggespannen verwachtingen, turnden de Nederlandse gymnastes
              zich gisteren op de EK in Griekenland naar een zilveren medaille. 
                zwaaiden ze naar het publiek en volgden
              ze het voorbeeld van de gelouterde Russinnen toen deze zich
              richting vlag draaiden tijdens het spelen van hun volkslied.
                  
                    |  Foto:
              EPA
 | <<
                      Het
              Nederlandse turnteam wint op het EK de zilveren medaille. ,,Ik ga gillen hoor,
              als we een bronzen medaille halen'', had Verona van de Leur nog
                      aangekondigd. Dat het zelfs zilver werd, achter het oppermachtige
                      Rusland, had ze helemaal niet durven dromen. Giechelend en
              trillend van opwinding stond de uitblinkster van Nederland met
              haar teamgenotes Gabriëlla Wammes, Renske Endel, Suzanne Harmes
              en Monique Nuijten op het erepodium in het sportpaleis van Patras.
              Ze hadden als team nog nooit een medaille gewonnen en waren dus
              niet gewend aan het protocol tijdens de prijsuitreiking. Schuchter
              pakten ze de bloemen aan, |  Urenlang had de Nederlandse ploeg, die een half jaar geleden al
              voor een sensatie zorgde met een vijfde plaats op de WK, in
              spanning op de tribune gezeten. De turnsters konden niets anders
              doen dan afwachten. Zij hadden 's ochtends vroeg hun meerkamp al
              afgewerkt en waren tevreden met de totaalscore van 107.635, een
              nieuw nationaal record. Maar of het genoeg was voor een medaille
              wist niemand.
 Toen de laatste acht landen, met de uiteindelijke kampioen Rusland
              en concurrenten Italië en Oekraïne, de zaal betraden beten de
              Nederlandse deelneemsters hoog in de zaal op hun nagels van de
              zenuwen. ,,Stel je voor zeg... derde'', fluisterde Van de Leur
              halverwege de wedstrijd. Alsof dát al een onmogelijke prestatie
              zou zijn. Maar tot ieders verbazing was het na twee toestellen
              niet meer de vraag óf Nederland een medaille zou veroveren, maar
              welke kleur die zou hebben.
 
 De ontlading was groot toen Oekraïne faalde op de evenwichtsbalk
              en Nederland de tweede plek nauwelijks meer kon ontgaan. Op het
              moment dat de definitieve uitslag op het grote beeldscherm in de
              hal verscheen, vielen de turnsters elkaar in de armen. Hun ouders,
              de enige Hollandse fans op de tribunes, gilden het uit van vreugde
              en zwaaiden met oranje vlaggen.
 
 Het was maar goed dat de Nederlandse turnsters op de vloer
              koelbloediger waren dan op de tribune. Hoewel ze - in
              tegenstelling tot een half jaar geleden op de WK in Gent - nu wel
              favoriet waren voor een medaille, ging die toegenomen druk niet
              ten koste van de prestatie.
 
 Een sleutelrol was weggelegd voor Van de Leur. De Nederlands
              kampioene blonk uit op de sprong (9.375) en turnde een prima
              vloeroefening (9.173). Ze ging op de brug in de fout. Bij een
              Jagersalto aan de hoge legger, waarbij de turnster volledig los
              komt van het toestel, gleed ze met beide handen langs het hout en
              viel op de grond. De schade viel mee, want met haar score van 8.7
              hield ze Nederland in de race.
 
 Van de Leur was vervolgens ook de enige Nederlandse die van de
              balk viel. Maar ook hier was de rest van haar oefening zo sterk
              dat de beoordeling (8.812) nog hoog genoeg uitviel voor een goede
              eindscore. Het was zelfs voldoende voor een plek in de
              toestelfinale van morgen. Bondscoach Frank Louter wist `dat er
              iets moois in de lucht hing'. ,,We hadden de hele week al het
              goede ritme te pakken. De stijl van het turnen was mooi, de
              trainingen werden beheerst afgewerkt. Ze waren er echt klaar voor.
              Ik voelde dat ze in vorm waren en sterk en zuiver konden turnen.
              De vluchtelementen gingen steeds ruimer, ik moest ze soms echt
              afremmen.''
 
 Opvallend waren de stalen zenuwen van de turnsters. ,,Iedereen
              vroeg me steeds of ik nerveus was'', zei Van de Leur. ,,Maar dat
              was ik helemaal niet. Ook niet vlak voordat we op moesten. Ik
              wilde het juist zo goed mogelijk doen. Televisiecamera's en
              joelend publiek zie en hoor je helemaal niet als je bezig bent. Ik
              kon me compleet afsluiten van de buitenwereld en geconcentreerd
              mijn oefeningen draaien.''
 
 Natuurlijk droeg de afwezigheid van een volwaardige Roemeense
              ploeg bij aan de prestatie van Oranje. De Olympisch kampioen zou
              vrijwel zeker boven Nederland zijn geëindigd. Ook de grootste
              concurrent Spanje, op de WK nog vierde, kon niet meer dan één
              meisje inzetten gisteravond en deed dus niet mee voor het
              klassement. Louter weigerde op die manier tegen de prestatie van
              zijn team aan te kijken. ,,Je kunt ook zeggen dat het knap is dat
              wij wel een sterk team met vijf topturnsters konden samenstellen.''
 
 Veel tijd om de zilveren plak te vieren was er niet. Vandaag staan
              Van de Leur en Harmes in de meerkampfinale. Morgen turnen zij en
              Endel (brug) in de toestelfinales. ,,Ik drink één biertje, meer
              niet'', aldus Louter. ,,We kunnen nog meer gekke dingen doen
              hier.''
 >>
              Tagesaktuelle News immer bei GYMmedia 
        
           |